خدایا سینه ام سوزو گدازاست

دلم هر لحظه در راز و نیازاست

دراین آوارگی مرهم چوسازاست

بزن مطرب ، بزن : آهنگ غم را

همی تنها شدم ؛ تنهای تنها ...

خواهم ایدل یاعلی ازبر کنی

دل به نام  نامی حیدر کنی

جان فدای دین پیغمبر کنی

عشق دلها قل هوالله و احد

باوری قلبی ؛ به الله الصمد

چه زیبا می شود : دنیای مستی

که فارغ گشته از غمهای هستی

در آن دم چون  ابد : یوم الستی

عجب دارم که من : تنهاترینم

به یاد مه لقا ؛ با غم نشینم

چشم دل درحسرت دیدار تو

کی شود دنیای من پندار تو

آرزویم :  لحظه ای گفتار تو

یک دمی مهمانی ات غوغا کند

با لبی دیوانه چون :  شیدا کند

چشم خیسم هدیه پنهان من

بوسه ات آبادی و سامان من

خنده ات سرلوحه ایمان من

حیف ازاین بودن ولی همراه تو

هستی ام بی رونق ازیک آه تو

چرا دنیای من؛ با غم قرین شد

شب تنهایی وغمها عجین شد

دل نا غافل من ؛ در کمین شد

نمی دانم در این گرداب هالک

که من مستاجرم یاعین مالک

آمدم تا جان  به قربانت کنم ؛ فردا چرا؟

قلب شیدادادم ودلخسته ام حاشا چرا؟

داده ام من کل گیتی ؛ نازنین دنیا چرا؟

بوسه لب های لعلت بر دلم مرهم شود

ناز گفتارت سمیرا، مهد جان هردم شود

جوابم کردی و قلبم شکستی

ولی با اینهمه  عشق الستی

تمام هستی ام تنها توهستی

بیا ای توسن شب های زارم 

فغان درصبح و شبها؛ بیقرارم

صدای اهرمن ؛ آید به گوشم

دلا خواهدکه باحق برخروشم

به غایت ؛ آبرو یک جا فروشم

ولی یارب ؛ مرا  فاتح نمودی

هزاران فتنه اش ازدل زدودی

الهی بشکند؛ این چرخ گردون

که اشک دیده ما کرده پرخون

سرای زندگی اینگونه محزون

جدا سازد ؛ پدر را  با قساوت

زهمسر یا ولد، آن بی اصالت